U dzieci z jąkaniem nerwicopodobnym następuje patologia w organizacji tonicznej aktywności mięśniowej w postaci aktywności arytmicznej. U dorosłych chorych tej grupy wymienione zjawiska są rzadziej obserwowane; Autorzy uważają, że u dzieci w wieku 5 – 7 lat wykształca się zaprogramowana w konkretnych parametrach aferentnych mowa, mająca nadzwyczaj złożoną organizację sensomotoryczną, z wielością hierarchicznych poziomów i […]
Miesiąc: grudzień 2012
GŁÓWNE MECHANIZMY
Przyjmuje się istnienie dwóch głównych mechanizmów zaburzenia centralnej regulacji mowy w jąkaniu. Przy pierwszym z nich jąkanie rozwija się na tle mowy kształtującej się prawidłowo, adekwatnie do wieku. W tych przypadkach powstające zaburzenie szybko nabiera charakteru odruchu warunkowego. Zwrotna aferentacja informująca o rezultatach wykonania czynności artykuiacyjnych z wiekiem rozregulowuje prawidłowo kształtujący się system funkcjonalny mowy […]
DRUGI MECHANIZM
Drugi mechanizm związany jest z wczesnym organicznym uszkodzniem centralnego systemu nerwowego. W tej sytuacji opóźniony jest rozwój nawyków ruchowych w dzieciństwie (siedzenie, stanie, chodzenie) i pozostaje trwałe kalectwo niezręczności ruchowej. Zaburzenie w sferze motorycznej szczególnie wyraźnie odbija się na systemie mownym. Jąkanie u takich dzieci przejawia się już od początku wykształcania mowy (przejawia, a nie […]
ODWROTNA SYTUACJA
Odwrotnie sytuacja przedstawia się, gdy przyczyną jąkania jest uszkodzenie centralnego systemu nerwowego. W tych przypadkach idzie o odbudowanie (zbudowanie) programu artykulacyjnego wszystkimi dostępnymi środkami, przy udziale wszystkich możliwych analizatorów. Udział kontroli świadomości jest tu niezbędny.Oddzielny problem w klinice mowy stanowią możliwości porozumiewania: się słownego i ich rozwój u osób głuchych i niedosłyszących. Z metodologicznego punktu […]