Współistnienie systemu języka i realnych aktów mowy odbywa się dzięki płaszczyźnie systemu norm, na której właśnie realizuje się skomplikowana walka rozmaitych czynników i zjawisk określających w ostatecznym bilansie zarówno dynamikę systemu, jak i charakter różnorodności języka. Problem nauki o języku w szkole, jeśli nauka ta ma rzeczywiście podnosić efektywność ludzkiego komunikowania się słownego, powinien być przedmiotem dyskusji nie tylko samych językoznawców, ale uwzględniać też udział specjalistów tych dyscyplin, które składają się na interdyscyplinarny obszar wiedzy o mowie. Szkolny obszar zainteresowań mową nie ogranicza się tylko do problemów związanych z akwizycją języka pierwszego, rodzimego.
