Pozwala ona teoretycznie zapoznać się z językiem, by zrozumieć funkcjonowanie mowy i sposoby poprawnej jej realizacji. Stanisław Szober, twórca pierwszej nowoczesnej, a zarazem i najpełniejszej gramatyki opisowej i elementów gramatyki historycznej języka polskiego, powiedział: „Kultura języka zaczyna się tam, gdzie zaczyna się świadomość mówiącego czy piszącego, w doborze środków językowych, gdy ludzie nie tylko mówią, […]
Sprawność ta polega na umiejętności ujmowania myśli w słowa tak dokładnie, by zostały one jednoznacznie zrozumiane. Ważne jest przy tym, aby język nasz był nie tylko poprawny, lecz także czysty i kulturalny, żeby się podobał, a nie raził i odpychał.Wiele nieporozumień może wyniknąć z nieumiejętnego posługiwania ■się językiem, a wiele też można osiągnąć poprzez kulturę […]
Rozwój doświadczenia językowego manifestującego się w mowie wzbogacony być powinien świadomością ucznia o wielu sprawach. Należeć do nich powinny wiadomości o historii języka polskiego, które pozwolą uczniowi spojrzeć na język ze stanowiska historyczno-kulturalnego, jako na wytwór dziejowej pracy pokoleń. W miarę rozwoju polskiego języka literackiego ustalały się normy językowe, rosła świadomość językowa społeczeństwa polskiego. Dojrzewało […]
Do wiadomości gramatycznych dołącza się w szkole wiadomości ortofoniczne •i ortograficzne, albowiem podobnie jak wszystkich piszących obowiązują prawidła poprawnego pisania, tak mówiących jakimkolwiek językiem obowiązuje zachowanie przyjętych powszechnie zwyczajów artykułowania głosek i wyrazów. Należy podkreślić, że prawidłowe mówienie jest sprawnością, której trzeba się nauczyć. Praktyczne znaczenie fonetyki obserwujemy w pracy nad dykcją, w nauczaniu języków […]
