Niemożność powołania nazwy wynika z zaburzenia niezbędnych warunków funkcjonowania matrycy słownej. Uszkodzenie któregokolwiek elementu matrycy, zarówno w planie wyrażania, jak i w planie treści, powoduje niespójność całości, trudności w połączeniu się pozostałych elementów, wydłużenie koniecznego czasu reakcji po to, by zaistniały niezbędne warunki semantyczne (połączenie się planu treści z planem wyrażania) dla powołania nazwy. Owe […]
Miesiąc: wrzesień 2013
AGRAMATYZMY
Lingwistyka współczesna dysponuje sporą ilością psycho- lingwistycznych modeli tworzenia poprawnych gramatycznie wypowiedzi. Wielość i różnorodność tych modeli wynika z szeregu przyczyn. Jedną z nich jest właśnie złożoność procesu programowania gramatycznego wypowiedzi. Złożoność ta wypływa choćby z faktu istnienia dwóch planów mowy oraz ich ścisłego współdziałania z myśleniem. Lingwiści często zwracają się do danych z patologii, […]
JAKO TRUDNOŚĆ LINGWISTYCZNA
Z traktowania agramatyzmu jako trudności lingwistycznej wypływa tendencja niektórych badaczy do zwracania się w kierunku lingwistyki i psycholingwistyki. H. Hecaen (1972) na przykład wykorzystuje dla interpretacji agramatyzmów model składników bezpośrednich V. Yng- ve ego. W świetle tego modelu agramatyzm jest defektem na poziomie składników bezpośrednich frazy. H. Goodglass (1965) z kolei posługuje się modelem teorii […]
OBSERWOWANA TENDENCJA
Natomiast R, Tisso (1975) przeprowadził analizę agramatyzmów na podstawie teorii syntaktycznej Martineta, wydzielającej dwie klasy znaków (leksemy i morfemy) i trzy typy zaznaczania stosunków między elementami mowy. W świetle tej teorii agramatyzm przejawia się w deficycie wyznaczników werbalnych.Jednocześnie obserwuje się tendencję do formalizacji, do ilościowej analizy zaburzeń gramatyki mowy. Wyraża się to w szeroko rozpowszechnionej […]