Może to wynikać zarówno z niedorozwoju całego mózgu w następstwie przebytego niedotlenienia we wczesnym okresie życia płodowego, jak również zależeć od kształtowania się dominacji mózgowej u badanych dzieci; wrodzone zaburzenia mowy nie mają charakteru zaburzeń afatycz- nych, gdyż istotą ich jest brak rozwoju mowy datujący się od najwcześniejszego dzieciństwa. Autorka proponuje dla tego rodzaju zaburzeń […]
Miesiąc: marzec 2014
ZABURZENIA AFATYCZNE
Zaburzenia afatyczne powstają w wyniku uszkodzenia pewnych obszarów mózgu związanych z mową i polegają na utracie rozumienia mowy lub mówienia. Zaburzenia te są mało opracowane, w odróżnieniu od afazji dorosłych. Początek badań nad afazją dziecięcą dała praca E. Gutt- mana z roku 1942. Kolejne prace, głównie po roku 1950, mają charakter doniesień i dotyczą dzieci […]
U DZIECI SZKOLNYCH
U dzieci szkolnych opisywano, towarzyszące zaburzeniom mowy, zaburzenia czytania i pisania. Przeprowadzone przez E. Dilling-Ostrowską badania wykazały, że symptomatologia zaburzeń mowy zależy od stopnia rozwoju strukturalno-czynnościowego mózgu w chwili jego uszkodzenia. Uszkodzenia mózgu, które mają miejsce w okresie wokalizacji przedsłownej, doprowadzają do opóźnienia rozwoju mowy. W pierwszym okresie rozwoju wokalizacji słownej, tj. w drugim roku […]
U DZIECI STARSZYCH
Zaburzenia mowy u dzieci do czwartego roku życia mają częściej charakter zaburzeń recepcyjno-ekspresyjnych i są przeważnie następstwem uszkodzenia obu półkul mózgu. U dzieci starszych nie ma wyraźnej różnicy w częstości występowania zaburzeń ekspresji słownej i zaburzeń typu mieszanego. Najcięższą postać zaburzeń mowy stanowią zaburzenia miesza (recepcyjno-ekspresyjne), których ustępowanie we wszystkich przypadkach było najwolniejsze. Rehabilitacja mowy […]