Symptomy, które składają się na obraz agramatyzmów w tej formie afazji, podzielił Łuria na:„Zaburzenia lingwistycznego stosunku do słowa”.„Zaburzenia operacji gramatycznych”.„Zaburzenie kategorii relatywnych”.„Zaburzenie świadomości stosunków gramatycznych we frazie”.„Zaburzenie swobodnych operacji nad mową” (s. 76 – 81).W późniejszych badaniach symptomy te potwierdziły się w afazji dynamicznej i afazji eferentnej. Badania nad agramatyzmem w nauce radzieckiej idą w kierunku specyfikacji mechanizmów leżących u podstaw zaburzeń w poszczególnych formach afazji.Istotnym wkładem do psycholingwistyki są rezultaty badań T. W. Rjabowej, której eksperyment objął dwie formy afazji: dynamiczną i eferentną (według Łurii). Badanie ujawniło dwa warianty afazji dynamicznej właśnie w płaszczyźnie strukturalizowania gramatycznego wypowiedzi. Eksperyment ten, przeprowadzony przez Rjabową i Szterna (1968), służył m. in. weryfikacji koncepcji psycholingwistycznej A. N. Le- ontjewa (1969).
