Koncepcja ta wywodzi się z poglądu L. S. Wygotskiego dotyczącego dwóch planów mowy: psychologicznego i gramatycznego. Jednakże inny jest punkt widzenia A. N. Leontjewa odnośnie do mowy wewnętrznej i kolejnych etapów (procesów) przebiegających w trakcie tworzenia wypowiedzi. Leontjew posługuje się w swoim modelu pojęciem programowania wewnętrznego (programu), które może rozwinąć się w mowę zewnętrzną dzięki regułom leksykalno-gramatycznym bądź w mowę wewnętrzną dzięki specyficznie innym regułom. Rozwinięcie leksykalno- -gramatyczne jest zatem dla Leontjewa przejściem międzyetapowym od programu do mowy zewnętrznej. Przejście od syntaksy znaczeń do syntaksy słów, przetworzenie gramatyki myśli w gramatykę słów — to Rja- bowa nazywa strukturalizacją gramatyczną.
