Technika ta może przybierać różne formy; może np. polegać na tym, że uczeń ma za zadanie przetłumaczyć jakiś podstawowy tekst podręcznika na język ojczysty, a następnie dokonać jego ustnej retranslacji na język obcy porównu jąc wyniki z oryginałem. Może też mieć formę prostego tłumaczenia ustnego specjalnie już w tym celu zamieszczonego w podręczniku tekstu ojczystego na język docelowy. Może także polegać nie na dosłownym tłumaczeniu polskich zdań, ale na realizacji bardzo szczegółowych dyspozycji podanych w języku ojczystym do powiedzenia czegoś w języku obcym. Zasadniczym celem i jednocześnie naczelnym kryterium powodzenia powinno być w każdym z tych ćwiczeń translacyjnych to, aby uczeń, w reakcji na bodziec w postaci zdania (ewentualnie jakiegoś fragmentu tekstu) w języku ojczystym, wypowiedział w możliwie normalnym tempie i możliwie bezbłędnie ekwiwalentne zdanie w języku obcym.
