Jednakże trzeba sobie zdawać sprawę, że tłumaczenie tego typu nie stanowi samo w sobie praktyki w samodzielnym mówieniu, a tylko maksymalnie do niej przygotowuje. Według terminologii W. Rivers (1971) nie jest ono praktykowaniem sprawności (ang. skill using), lecz jedynie nabywaniem sprawności (ang. skill getting). Rozumując zaś w powszechnie obecnie w psycholingwistyce stosowanych kategoriach schematów (lub stereotypów) i strategii (por. Herriot, 1970: 163, 165; Lunzer, 1968: 1136 – 187; Tomaszewski, 1971: 192 – 202), możemy powiedzieć, że technika tłumaczeniowa w wysokim stopniu przyczynia się do tworzenia prawidłowych schematów językowych, natomiast zupełnie nie kształci własnych strategii wyrażania znaczeń przez daną osobę.
