Tu nie wystarcza już wrodzona wrażliwość estetyczna i bezbłędna dykcja, trzeba jeszcze poznać tajniki sztuki wymawiania. Nie wystarcza tylko znajomość prawideł wymowy, lecz potrzebne są cierpliwe, żmudne ćwiczenia. Pozwoli to na zdobycie takiej umiejętności operowania głosem, która umożliwi właściwe i sugestywne przekazywanie sensu utworów. Pomocne tu mogą być również nagrania wzorcowych recytacji. Godną polecenia książką jest praca Anny i Piotra Wierzbickich Praktyczna stylistyka (1969). Mówimy cały czas o czynnikach, które ujęte w programie powinny kształcić mowę w okresie szkolnym. Czy ten system budowania świadomości językowej, wzbogacenia doświadczenia językowego jest rzeczywiście sprawny? Im większe doświadczenie językowe, tym lepsze porozumiewanie się słowne.
