Zaburzenie autokontroli prowadzić może do zachwiania prawidłowej segmentyzacji w produkcji wyrazu przez nieutrwalenie w doświadczeniu aspektu statystycznego prawidłowych procesów programowania. Prowadzi to do sytuacji, którą unaocznił eksperyment: dziecko z niedosłuchem ma większą informację o strukturze prawidłowych związków semantycznych w matrycy słowa, niż jest to sygnalizowane w jego produkcji. Przypomina to sytuację afatyków z mową agramatyczną (por. E. B. Zurif, A. Caramazza, R. Meyer- son, 1972). Hipotezę tę potwierdzają reakcje dzieci z niedosłuchem polegające na samoczynnym poprawianiu się w stwierdzeniu agramatyzmu we własnej mowie.
