Symptomatologia i syndromologia zaburzeń psychicznych S. Dąbrowskiego (1971) zaburzenia mowy przedstawia w rozdziale „Psychogenne zespoły i zaburzenia osobowości”. (Cz. II. „Zespoły histeryczne”), gdzie wyróżnia bezgłos (aphonia), chrypkę (dysphonia), mutyzm, jąkanie. Jak widać, podstawą podziału zaburzeń stały się aspekty wymawiania. Znacznie ciekawiej przedstawia się jednak strona programowania wypowiedzi słownej. W klinice psychiatrycznej mowa (a nie tylko wymowa) chorego analizowana jest pod względem treściowym w celu analizy myślenia chorego. Osobliwość takich wypowiedzi uwarunkowana jest specyfiką programowania, których w schizofrenii nie odwołuje się do zdobytego doświadczenia językowego (por. B. Maher, 1980).
