Próbę nowoczesnej dydaktyki języka obcego w szkole średniej przedstawił w swej pracy W. Marton (1974). Inspiracją do przeprowadzenia badań w tym kierunku i zbudowania hipotezy dydaktycznej były obserwacje W. Martona słabej intensywności nauczania języka obcego w szkole średniej, niskiej motywacji do uczenia się, trudności w określeniu celów nauczania w stosunku do przyszłych potrzeb ucznia. Autor w badaniach swych oparł się nie tylko na osiągnięciach językoznawczych, ale również psychologicznych, pedagogicznych, psycholingwis- tycznych i socjolingwistycznych. Marton dzieli proces opanowywania języka na uczenie się ze zrozumieniem i uczenie się pamięciowe, odnosząc to pierwsze do opanowywania gramatyki i fonologii, a to drugie do opanowywania słów i połączeń.
